Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was de vriendschap tussen de twee zegevierende grootmachten, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, van korte duur. Nazi-Duitsland werd in tweeën gedeeld. Enerzijds verenigde West-Europa zich militair in de NAVO, terwijl de Sovjet-Unie Oost-Europa stevig in haar greep kreeg en als militaire tegenhanger het Warschaupact oprichtte. Het begin van de Koude Oorlog was hiermee een feit. In dat licht werd in Nederland in 1952, deels door Amerikaanse pressie, de Bescherming Bevolking (BB) opgericht om in eerste instantie de Nederlandse bevolking te beschermen tegen de gevolgen van Russische luchtaanvallen. Door een grote wervingscampagne werden circa 160.000 vrijwilligers geworven. Midden jaren vijftig werd al gauw duidelijk dat een eventuele oorlog niet met conventionele wapens zou kunnen worden uitgevochten, maar met kernwapens. De algemene veronderstelling bij het Nederlandse publiek was dat toch niets tegen atoomgevaar zou helpen. Met de komst van het nucleaire tijdperk werd de loop van de BB wezenlijk gewijzigd.
Na de Russische inval in 1956 in Hongarije, verrees in 1961 het symbool van de Koude Oorlog, de Berlijnse Muur, gevolgd door de Cubacrisis een jaar later, die de hele wereld in haar greep hield. Een nucleaire oorlog was hierdoor gevaarlijk dichtbij gekomen. De taak van de BB in geval van een kernoorlog moest naast het beschermen tegen luchtaanvallen drastisch uitgebreid en opnieuw bekeken worden. In vredestijd moest de BB aan de vijand laten zien dat ze klaar was voor de strijd en dat de burger zich veilig waande, de zogenaamde afschrikkingsstrategie. Doordat de uitbreiding van de BB en haar taken enorme kosten met zich mee zou brengen werd de organisatie in de praktijk een farce, namelijk een civiele verdediging die weinig kostte, maar voorwendde te werken. Desondanks bleef de BB positief om bij een allesvernietigende nucleaire oorlog nog te redden wat er te redden viel.
Op 1 juli 1986 werd de BB opgeheven. De kans op een nucleair treffen met het Oostblok nam steeds verder af. De Berlijnse muur viel in november 1989. Een jaar later werden Oost- en West-Duitsland herenigd en verdween in 1993 het Korps Mobiele Colonnes (KMC). Een militair korps dat in 1955 was opgericht ter aanvulling en als militaire ondersteuning voor de BB. De taak van de BB en het KMC werd in de vorm van rampenbestrijding en crisisbeheersing vanaf het midden van de jaren negentig voortgezet door de oprichting van vijfentwintig veiligheidsregio’s. Dit zijn samenwerkingsverbanden aangestuurd door gemeentes bestaande uit verschillende besturen en diensten bij de uitvoering van taken op het terrein van brandweerzorg, rampen- en crisisbeheersing, geneeskundige hulpverlening, openbare orde en veiligheid.